Nosówka to poważna, zaraźliwa choroba. Niestety często bywa śmiertelna, dlatego warto wiedzieć o niej jak najwięcej, by móc uchronić swojego pupila.
Kilka słów wstępu o nosówce
Nosówka wywoływana jest przez wirus CDV (canine distemper virus), wirus nosówki. Jest to bardzo groźna choroba, której następstwem mogą być powikłania, występujące w układzie oddechowym i pokarmowym. Mogą wystąpić także problemy skórne oraz neurologiczne. Wirus CDV jest bardzo spokrewniony, między innymi z wirusem odry, który występuje u nas, u ludzi. Dzięki antygenowemu podobieństwu, dość długo wirus ten wykorzystywany był w Stanach Zjednoczonych do produkcji szczepionki przeciwko odrze.
Wirus nosówki
Wirus nosówki jest wrażliwy na działanie czynników zewnętrznych:
- w pokojowej temperaturze ginie w ciągu 2 godzin, a temperatura 45ºC likwiduje go już w 10 minut,
- nie jest odporny na rozpuszczalniki organiczne, jak np. eter
- jest wrażliwy na większość środków dezynfekcyjnych, m.in. 0,5% fenol,
- reaguje na pH niższe niż 4,5 oraz wyższe niż 9,0.
CDV odporny jest jednocześnie na wysuszanie oraz niskie temperatury, przez co zamrożony może przetrwać lata.
Wirus wydalany jest przez psa przez kilka tygodni, począwszy od 8 tygodnia po zakażeniu.
CDV w największej ilości znajduje się w:
- psiej wydzielinie z nosa,
- wydzielinie z worków spojówkowych,
- ślinie psa,
- moczu zwierzęcia.
Zarażenie wirusem nosówki
Zarażenie nosówką może mieć miejsce po bezpośrednim kontakcie z osobnikiem chorym, drogą kropelkową lub pokarmową, albo też po przyniesieniu zarazka na butach, ubraniu, czy rękach - to jednak zdarza się rzadziej, ze względu na niską odporność wirusa na czynniki zewnętrzne. Najczęściej na nosówkę chorują szczenięta w wieku od 3 do 6 miesięcy, najrzadziej natomiast psy starsze.
Objawy i przebieg nosówki
Przebieg nosówki jest różny i zależy od: szczepu zarazka, wieku zwierzęcia, odporności pupila i występujących infekcji wtórnych. Nosówka może przebiegać bezobjawowo, ale może też być chorobą bardzo ciężką, która sieje ogromne spustoszenie organizmu. Istnieją dwa rodzaje nosówki, nosówka nieżytowa i nerwowa. Pierwsza z nich przebiega następująco: na początku obserwujemy wzrost temperatury ciała, zmniejszony apetyt, gorsze samopoczucie, biegunkę albo zapalenie spojówek. Temperatura szybko spada, ale po kilka dniach (od 2 do 7) znowu rośnie. Objawy są wówczas coraz bardziej nasilone.
Nosówka nieżytowa może mieć różne postacie, które często występują jednocześnie:
1. Postać oddechowa - najczęstsza forma nosówki
- ropa wyciekająca z nosa, znacznie utrudniająca oddychanie
- nieżytowe zapalenie krtani, oskrzeli i odoskrzelowe zapalenie płuc
- katar, kaszel
- duszności
2. Postać żołądkowo - jelitowa (pokarmowa)
- zapalenie gardła
- zapalenie migdałków
- nieżyt żołądka i jelit
- depresja
- wymioty
- biegunka
3. Postać oczna - może rozwijać się razem z innymi objawami
- nadmierne łzawienie
- światłowstręt
- suche zapalenie rogówki i spojówki
- owrzodzenia na rogówce
4. Postać skórna
- zaczerwienienie skóry
- krosty i pęcherzyki na skórze brzucha, ud, wewnętrznej stronie małżowin usznych
- stany zapalne zewnętrznych przewodów słuchowych
5. Choroba twardej łapy - skóra na opuszkach łap i na nosie staje się szorstka i popękana
Postać nerwowa nodsówki- występuje samodzielnie lub po ustąpieniu wszystkich wcześniej podanych objawów i charakteryzuje się drżeniem kończyn i żuchwy oraz porażeniami.
Jak leczyć nosówkę
Jeśli wiemy, że nasz psiak miał kontakt z osobnikiem chorym na nosówkę, możemy spróbować podać mu surowicę. Istnieje taka możliwość, że surowica poradzi sobie z chorobą, lecz jeśli u naszego zarażonego psiaka wystąpiły już objawy choroby, wówczas surowica nie da żadnych rezultatów. Na nosówkę nie ma niestety żadnego leku, leczy się ją poprzez zapobieganie infekcjom wtórnym, łagodzenie objawów choroby i wzmacnianie psa.
Zapobieganie nosówce
Zapobiegać nosówce można tylko szczepiąc pupile. Szczepienie przeciwko nosówce to zazwyczaj szczepionka skojarzona, czyli mająca chronić również przez innymi chorobami. Wykonuje się ją w 6, 9 i 12 tygodniu życia psa, a później powtarza po roku. Starsze psy należy doszczepiać co 3 lata.
Tekst: Magdalena Filipczyk
Zdjecie: Fotolia.pl
Tekst: Magdalena Filipczyk
Zdjecie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz