Dzisiaj opowiem Wam o jednej z najczęściej występujących chorób neurologicznych u psów-padaczce. Pupil, który na nią cierpi drży, traci świadomość i wykonuje nieopanowane ruchy.
Rodzaje padaczki u psów
Występują dwa rodzaje padaczki: idiopatyczna oraz wtórna.
Padaczka idiopatyczna, zwana również młodzieńczą, jest najczęściej spotykanym rodzajem tej choroby. Jej przyczyną jest wrodzone zaburzenie czynności mózgu, które znajduje swoje źródło w predyspozycjach genetycznych.
Rasy psów najczęściej cierpiących na padaczkę młodzieńczą:
Padaczka idiopatyczna, zwana również młodzieńczą, jest najczęściej spotykanym rodzajem tej choroby. Jej przyczyną jest wrodzone zaburzenie czynności mózgu, które znajduje swoje źródło w predyspozycjach genetycznych.
Rasy psów najczęściej cierpiących na padaczkę młodzieńczą:
- Owczarek belgijski,
- Siberian husky,
- Owczarek niemiecki,
- Golden retriever,
- Jamnik,
- Labrador,
- Spaniel,
- Alaskan malamute,
- Beagle,
- Szpice wilcze,
- Border collie,
- Setery,
- Yorkshire terrier.
Drugim rodzajem jest padaczka wtórna. Jest ona spowodowana chorobami mózgu, takimi jak zapalenie opon mózgowych, nowotworami czy zapaleniem mózgu.
Drgawki nie zawsze muszą być wywołane padaczką. Ich przyczyna może mieć źródło w cierpieniu na takie choroby jak cukrzyca, niedotlenienie, złe funkcjonowanie nerek, kłopoty z wątrobą, choroby zakaźne, niedoczynność tarczycy, białaczka, zatrucia, nosówka, gorączka, udar cieplny oraz zarobaczenie.
Przebieg ataku padaczki
Atak padaczki u psa dzieli się na trzy fazy:
- Faza pierwsza, zwana zwiastunową lub aurą, cechuje się tym, że piesek staje się niespokojny, chodzi w kółko bez celu, ma wahania nastrojów, często się oblizuje oraz nadmiernie ślini.
- Faza druga jest już właściwym atakiem, który objawia się utratą przytomności, gwałtownym i silnym skurczem wszystkich mięśni. Pupil upada najczęściej na bok, szczeka, wyje lub piszczy, kłapie szczękami, drży, wiosłuje kończynami, ślini się, a czasami nawet wymiotuje. Atak ten może trwać nawet do kilku minut.
- Faza trzecia nastaje już po ataku. Charakteryzuje się tym, iż pies jest zdezorientowany, chodzi bez celu, staje się apatyczny, nie jest w stanie utrzymać moczu, załatwia się gdzie popadnie, traci apetyt oraz nie chce pić. Taki stan może trwać od kilku godzin do nawet kilku dni.
Jak pomóc psu w trakcie trwania ataku padaczki
Każdy właściciel psa powinien wiedzieć, co należy zrobić, jeśli jego pies dostanie ataku padaczki.
Taka wiedza może uratować życie pupila. Oto wskazówki:
- należy upewnić się, że pies znajduje się w bezpiecznym miejscu, czyli w takim, w którym nie grozi mu upadek,
- trzeba zapewnić mu takie warunki, by niczego nie potłukł i sam się nie okaleczył,
- należy nie ingerować w zachowanie psa, ponieważ może to pogorszyć jego stan,
- trzeba upewnić się, że pies nie ma niczego w ustach,
- nie można wyciągać mu języka na wierzch.
Rozpoznanie padaczki u psa
Jeśli wydaje Nam się, że piesek przeszedł atak padaczki, należy wybrać się z nim do weterynarza i opowiedzieć mu o jego przebiegu. Lekarz musi się również zapoznać z historią psa, czyli przebytymi przez niego chorobami lub przyjmowanymi w danym czasie lekami. Powinien on również zalecić wykonanie psu badania krwi oraz moczu, by wykluczyć inne możliwe przyczyny ataku.
Leczenie padaczki u psa
Po wszystkich badaniach i potwierdzeniu cierpienia na padaczkę, weterynarz przepisze psu kilka leków, czyli podstawowe oraz nowoczesne. W trakcie leczenia pupil musi być pod stałą opieką lekarza. Tylko on może zmienić dawki leku lub stwierdzić, że któryś z nich nie jest już potrzebny.
Koszty wszystkich leków są dosyć wysokie. Niestety, ich zakup jest niezbędny do tego, by poprawić zdrowie psa.
Pamiętajcie, że najważniejsze jest wczesne rozpoznanie choroby. Nie wolno lekceważyć nawet najmniejszych symptomów. Lepiej pójść do weterynarza i dowiedzieć się, że Naszemu czworonogowi nic nie dolega niż zareagować zbyt późno i nie być w stanie zapobiec rozwinięciu się choroby.
Koszty wszystkich leków są dosyć wysokie. Niestety, ich zakup jest niezbędny do tego, by poprawić zdrowie psa.
Pamiętajcie, że najważniejsze jest wczesne rozpoznanie choroby. Nie wolno lekceważyć nawet najmniejszych symptomów. Lepiej pójść do weterynarza i dowiedzieć się, że Naszemu czworonogowi nic nie dolega niż zareagować zbyt późno i nie być w stanie zapobiec rozwinięciu się choroby.
↓ KARMY I AKCESORIA DLA PSA ↓
Tekst: Małgorzata Filipczyk
Zdjęcie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz