Niepełnosprawny pies

Niepełnosprawność dotyka nie tylko nas, ludzi, ale też naszych czworonożnych przyjaciół. Jak poradzić sobie w nowej sytuacji, gdy nasz pies uległ wypadkowi i dotknął go problem niepełnosprawności? Co zrobić, kiedy niepełnosprawność ta wynika z jakiejś choroby, na którą zapadł nagle pupil?

Co zrobić, gdy mamy w domu niepełnosprawnego psa

Nie bójmy się niepełnosprawności naszego pupila. Jeśli maluch straci np. łapkę, wcale nie oznacza to, że nie będzie już mógł normalnie żyć. Psy szybko wracają do sprawności sprzed wypadku. Biegają, bawią się, ganiają i zupełnie nie przeszkadza im to, że mają tylko trzy łapki. My także po prostu musimy do tego przywyknąć, zaakceptować nową sytuację. Przyzwyczaimy się w końcu, jak zobaczymy, że brak łapki to nawet dla samego czworonoga nie koniec świata. Najważniejsze, żeby nie przyszło nam tylko do głowy, by pozbyć się psa, który w wyniku choroby lub wypadku "stracił" na swoim wyglądzie, uroku. To okrutne. Wpuszczając do swojego domu i życia czworonoga, bierzemy za niego odpowiedzialność. To nie jest zabawka, którą można oddać, gdy się zepsuje. Pies się do nas przywiązuje, kocha nas, sam chce być kochany i oddanie go, bo stracił łapkę albo jeździ na psim wózku inwalidzkim to najgorsze, co moglibyśmy zrobić. Takie postępowanie świadczy o ludzkim egoizmie, okrucieństwie i braku empatii. 

Pies może stracić słuch albo wzrok

Czasem zdarza się, że pies na starość, w wyniku wypadku albo choroby traci słuch albo wzrok. To nic strasznego i pies normalnie może z tym żyć i funkcjonować w społeczeństwie. Jeśli psiak traci słuch, musimy jedynie przestawić się na komunikację, opartą na gestach. Pupil nie będzie nas słyszał, ale szybko nauczy się reagować na nasze ruchy. Ucząc psa komend, możemy zamiast klikera, używać latarki. Zamiast wołać psa w domu, by do nas podszedł, możemy uderzać nogą o podłogę, ponieważ psiak wyczuwa całym swoim ciałem drgania.

Jeśli psiak nie widzi, jest mu trochę trudniej, szczególnie, jeśli stracił wzrok po wielu latach życia, podczas których mógł posługiwać się wszystkimi zmysłami. Psy niewidome od urodzenia mają łatwiej, ponieważ od początku jest to dla nich normalne, że nie widzą. Niewidomemu pupilowi należy zapewnić przestrzeń, by mógł swobodnie się poruszać, nie obijając się co chwilę o przedmioty, stojące mu na drodze. Ważne jest także nauczenie takiego psa komend,  jak np. "stój", czy "czekaj". 

Jak ułatwić niepełnosprawnemu psu życie

Jeśli psiak stracił kończynę, szybko się do tego przyzwyczai i żadna czynność nie będzie sprawiała mu kłopotu. Do tego czasu musimy mu jedynie okazywać miłość, dawać ciepło i poczucie, że jest kochany. Jeśli natomiast pupil musi tymczasowo lub już do końca życia poruszać się na wózku, należy troszkę mu pomóc. Przede wszystkim, wózek stanowi problem, kiedy w domu mamy schody. Również wchodzenie na kanapę, czy do samochodu może być trudne z całym tym urządzeniem, ciągniętym za sobą. Ze wszystkim jednak można sobie poradzić. Wystarczy zbudować specjalny podjazd dla psa, by mógł swobodnie podjeżdżać, zamiast wchodzić po schodach. Przy kanapie, czy samochodzie, można ustawiać specjalną rampę, która umożliwi psiakowi przemieszczenie się. Mając psa głuchego, uczmy go odczytywania naszych gestów, tego, by na spacerach spoglądał co jakiś czas w naszą stronę, bo przecież nie usłyszy nas, gdy za daleko pobiegnie i straci nas z oczu. Pies niewidomy natomiast potrzebuje naszej pomocy w poznawaniu świata, tego, co go otacza, potrzebuje mieć nas blisko. W nowych miejscach to my pomagamy mu się odnaleźć, dajemy mu poczucie bezpieczeństwa. Najważniejsze jednak jest to, byśmy kochali naszego psiaka i nie dawali mu odczuć, że skoro jest niepełnosprawny, to jest bezwartościowy i bezużyteczny.

↓ KARMY I AKCESORIA DLA PSÓW ↓

Tekst: Magdalena  Filipczyk
Zdjęcie: Fotolia.pl