Dawno temu psy zajmowały miejsce wśród rodów arystokratycznych oraz królewskich. Bywały na balach, oficjalnych posiłkach i różnych innych imprezach. Ich głównym przeznaczeniem było dotrzymywanie towarzystwa swoim dostojnym panom, głównie paniom dworu. Często wypoczywały one również u stóp władców.
Czworonogi, oprócz funkcjonowania jako ozdoba dworu królewskiego, pełniły też inne obowiązki. Jednym z nich było towarzyszenie w trakcie polowań. Psy były wykorzystywane w celach myśliwskich i były nieodzownym elementem każdego gonienia dzikiej zwierzyny.
Psy były tak istotne w życiu arystokracji oraz władców, że za panowania Henryka VIII wydano specjalny dekret królewski. Mówił on o tym, iż zabrania się wpuszczania do komnat królewskich jakichkolwiek psów z wyjątkiem tych rasy Spaniel. Oprócz tego, władca zażądał, by jego pupile pozostawały czyste, zadbane oraz były zdrowo i racjonalnie karmione.
Henryk VIII nie był jednak jedynym władcą, który oszalał na punkcie małych Spanieli. Kolejnym królem, któremu psy tej rasy wyjątkowo przypadły do gustu, był Karol II. Jego zamiłowanie do tych czworonogów było tak wielkie, że potrafił zapomnieć o załatwieniu istotnych spraw państwowych.
Również królowa Elżbieta II nie mogła oprzeć się urokowi psów. Jej ulubioną rasą nie był jednak Spaniel. Władczyni ta upodobała sobie osobniki rasy Welsh Corgi Pembroke. Była zauroczona ich małym wzrostem oraz przyjaznym i wesołym usposobieniem.
Psy myśliwskie
Psy myśliwskie były bardzo cenne. Każdy, kto chciał z nimi polować i wykorzystać do tropienia zwierzyny, musiał uzyskać zgodę króla. Prawo to wprowadził Wilhelm Zdobywca, a zmodyfikowała królowa Wiktoria.
Najpopularniejsze psi myśliwskie na dworze królewskim:
- Bloodhound, czyli pies św. Huberta,
- Beagle,
- Seter irlandzki,
- Seter szkocki,
- Seter angielski.
Najbardziej znaną rasą psa myśliwskiego był Bloodhound. Czworonogi tej rasy pochodziły podobno z hodowli utracjusza i hulaki. Podobno sam potomek królewskiego rodu Morewingów, Hubert, był patronem tych pupili. Nadał on nazwę najważniejszemu myśliwskiemu świętu (święto Hubertusa).
Psy arystokratyczne
Niezmiernie popularnymi psami wśród arystokracji i przedstawicieli francuskich wyżyn, były osobniki rasy Pudel, a zwłaszcza te w rozmiarze dużym. Do wyjątkowo popularnych czworonogów w tej części Europy należały też Spaniele w odmianie kontynentalnej miniaturowej. Równie często widywane na salonach królewskich były psy pochodzące od Biszona. Cieszyły się one uznaniem dzięki swej miękkiej i gładkiej sierści.
Zupełnie inny gust w kwestii psich ras mieli rosyjscy arystokraci i władcy. Na ukształtowanie ich upodobań miał wpływ mroźny klimat oraz zamiłowanie do długich polowań. Właśnie dlatego, w tamtym regionie największą popularnością cieszył się Chart rosyjski borzoj.
Polscy królowie również mieli swoje ulubione psie rasy. Na polowania najczęściej zabierali oni Bloodhoundy. Oprócz tych majestatycznych osobników, sympatie władców zyskały również Ogar oraz Chart polski.
Dlaczego psy cieszyły się taką popularnością oraz uznaniem wśród wyższych sfer? Po pierwsze, rasowy czworonóg był oznaką splendoru i bogactwa. Lubiono chwalić się swoim pupilem oraz zabierać go na różnego typu imprezy. Po drugie, zmysły oraz wierność psów sprawiły, że okazały się one najlepszymi towarzyszami łowów. Dzięki nim myśliwi prowadzili bardziej efektywne oraz bardziej urodzajne w dziką zwierzynę polowania.
↓ KARMY I AKCESORIA DLA PSÓW ↓
Tekst: Małgorzata Filipczyk
Zdjęcie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz