Psy rasy Chart Afgański

Dzisiaj opowiem Wam o psach, których osobnik o imieniu  Zardin wygrał wystawę w londyńskim Crystal Palace w 1907 roku – Chartach Afgańskich. Ich przeznaczeniem była pogoń za zwierzyną oraz prezentowanie się na przeróżnych wystawach.

Charakter  psów rasy Chart Afgański

Psy tej rasy są niezależne oraz inteligentne. Przywiązują się do właścicieli, jednak najważniejszy jest dla nich przywódca, samiec alfa, którego sami wybierają. Nie sprawiają większych kłopotów w domu. 

Charty Afgańskie są dosyć uparte. Nie jest łatwo je wytresować, dlatego ważne jest, by jak najwcześniej zacząć uczyć je komend. Na spacerach nie wolno spuszczać ich ze smyczy, ponieważ nie wiadomo, gdzie mogą pobiec. Nie stanowią najlepszych towarzyszy dla dzieci. Tolerują je, ale nie traktują ich jako swoich panów.  

Pielęgnacja Chartów Afgańskich

Pielęgnacja tych psów należy do dosyć uciążliwych. Przez to, iż posiadają długą sierść, należy je jak najczęściej czesać. Dobrze też jest zabierać je do psiego fryzjera, by podcinał sierść w okolicach uszu. Jak większość pupili, najlepiej kąpać je raz na półtora miesiąca, chyba, że właściciel stwierdzi, że należy robić to częściej.

Problemy zdrowotne

Charty Afgańskie mogą cierpieć na dysplazję stawów biodrowych. Są również narażone na różnego typu alergie, raka, choroby uszu oraz mogą źle reagować na anestetyki (leki do znieczulenia ogólnego).

Ciekawostki o Chartach Afgańskich

• psy tej rasy zaliczane są do osobników pierwotnych,
• wizerunki tych czworonogów widnieją na kamiennych rzeźbach z około 2200 lat p.n.e.,
• polowały na wilki, lisy i gazele,
• inne nazwy Chartów Afgańskich : afghan hound, baluchi hound, sage baluchi.

                                                       Profil psa rasy Chart Afgański :

Kraj pochodzenia: Afganistan

Kraj patronacki: Wielka Brytania 

Klasyfikacja FCI: Grupa 10., Sekcja 1.

Wzrost: 68 cm – 74 cm (psy),

               63 cm – 69 cm (suki).

Waga: 20 kg – 25 kg (psy),

             15 kg – 20 kg (suki).

Umaszczenie: wszystkie maści są dopuszczalne

Sylwetka: grzbiet prosty, średniej długości, dobrze umięśniony, lędźwie proste, szerokie, dość krótkie, zad lekko opadający ku nasadzie ogona, guzy biodrowe dość wydatne i szeroko rozstawione, żebra są dość dobrze wysklepione, a klatka piersiowa głęboka

Szata: włos długi, bardzo delikatny na bokach i żebrach, kończynach przednich i kończynach tylnych, u dorosłych psów, począwszy od łopatek ku tyłowi poprzez grzbiet i lędźwie tworzy się siodło, gdzie włos jest krótki i przylegający. Od czoła włos ku tyłowi głowy jest długi, tworzy wyraźny jedwabisty kosmyk, na części twarzowej włos jest krótki. Uszy i kończyny porośnięte są obficie włosem, na śródręczu włos może być krótki, włos powinien układać się naturalnie

Głowa: czaszka długa, niezbyt wąska, guz potyliczny wydatny, harmonijna, na wierzchołku czaszki długi kosmyk włosów, stop niewielki, nos pożądany czarny, wątrobiany dopuszczalny u psów o jasnym umaszczeniu, kufa długa, szczęki silne, szczęki mocne, kompletny i ścisły zgryz nożycowy, siekacze górne przykrywają dolne i są z nimi w ścisłym kontakcie, osadzone są prostopadle w stosunku do szczęk, zgryz cęgowy jest dopuszczalny

Oczy: najlepiej ciemne, ale kolor złoty nie jest wadliwy, z wyglądu niemal trójkątne, osadzone są nieco ukośnie - wewnętrzny kącik oka osadzony jest nieco niżej niż zewnętrzny

Uszy: osadzone nisko i daleko z tyłu czaszki, noszone płasko przy głowie, porośnięte długim, jedwabistym włosem

Ogon: niezbyt krótki, nisko osadzony, tworzy pierścień na końcu, w akcji uniesiony, ozdobiony niezbyt obfitym włosem

Podsumowując informacje o Chartach Afgańskich:

• są niezależne,
• niełatwo się je tresuje,
• nie są najlepszymi psami rodzinnymi,
• potrzebują dużo ruchu,
• ich pielęgnacja jest dosyć wyczerpująca,
• mogą cierpieć z powodu alergii,
• rasa ta należy do pierwotnych.