Dzisiaj opowiem Wam o rasie psów, której osobniki były używane do obrony przed wilkami oraz niedźwiedziami – Owczarkach staroangielskich. Były one znane w Anglii już w średniowieczu.
Charakter psów rasy Owczarek staroangielski
Psy tej rasy są bardzo przyjazne i wierne – szybko przywiązują się do właściciela. Są również spokojne i zrównoważone. Ich łagodność sprawia, że stanowią świetne psy rodzinne. Nie są z natury agresywne – nie stanowią zagrożenia dla dzieci. Są czujne oraz cierpliwe, więc można „wykorzystywać” je do pilnowania pociech np. w ogrodzie.
Pielęgnacja Owczarków staroangielskich
Pielęgnacja tych psów nie jest skomplikowana, ale bardzo ważna. Posiadają one podszerstek, który należy regularnie wyczesywać – co najmniej trzy razy w tygodniu. Można je strzyc, ale nie jest to konieczne w momencie, gdy przykładamy się do codziennej pielęgnacji pupila.
Problemy zdrowotne
Owczarki staroangielskie, jak wszystkie duże psy, mogą cierpieć na dysplazję stawu biodrowego oraz nadwyrężenie innych stawów. Jednak jedną z najczęstszych dolegliwości czworonogów tej rasy jest choroba wieńcowa. Mogą również cierpieć na skręt żołądka oraz choroby autoimmunologiczne.
Ciekawostki o Owczarkach staroangielskich
- inne nazwy tej rasy to Old English Sheepdog i Bobtail,
- psy tej rasy są od wielu lat wykorzystywane w reklamie firmy Dulux,
- w niektórych krajach, np. Australii i Nowej Zelandii, są one nadal uważane za psy pracujące.
Profil psa rasy Owczarek staroangielski
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Kraj patronacki: Wielka Brytania
Klasyfikacja FCI: Grupa 1., Sekcja 1.
Wzrost: psy: minimum 61 cm,
suki: minimum 56 cm.
Umaszczenie: różne odcienie szare, łupkowe lub błękitne, tułów i zad umaszczone jednolicie, z białymi skarpetkami lub bez, niepożądane białe łaty na tułowiu, głowa, szyja, kończyny przednie i brzuch białe lub z barwnymi znaczeniami, niepożądany jakikolwiek odcień brązu
Sylwetka: łopatka ukośnie ułożona, w kłębie odległość między łopatkami jest mniejsza, niż w stawach barkowych, łopatki nie powinny być zbyt mocno umięśnione, łokcie dobrze przylegające do tułowia, kończyny przednie idealnie proste, o masywnym kośćcu na całej długości, łapy małe, okrągłe i zwarte, o dobrze wysklepionych palcach i mocnych opuszkach, nie mogą być ustawione ani do wewnątrz, ani na zewnątrz, zad dobrze umięśniony i krągły, staw kolanowy dobrze kątowany, ale bez przesady, podudzie długie, dobrze umięśnione, stawy skokowe niskie
Szata: obfita, szorstka, kosmata, nie całkiem prosta, ale i nie kędzierzawa, nadzwyczaj obfity podszerstek tworzy gęstą, nieprzemakalną warstwę, głowa mocno obrośnięta, tylko na uszach włos skromniejszy, szyja i kończyny przednie dobrze obrośnięte, szczególnie obfity włos na zadzie, jakość i struktura sierści są ważniejsze, niż tylko jej długość i obfitość
Głowa: czaszka pojemna, raczej sześcienna, dobrze wysklepiona nad oczami, stop mocno zaznaczony, nos duży i czarny, nozdrza szerokie, kufa mocna, kanciasta, stożkowata
Oczy: szeroko rozstawione, ciemne lub porcelanowe (jedno lub obydwa), niepożądane oczy jasne, preferowane powieki pigmentowane
Uszy: małe, noszony płasko przy głowie
Ogon: kiedyś tradycyjnie cięty lub szczątkowy od urodzenia
Podsumowując informacje o Owczarkach staroangielskich
- nie są agresywne,
- świetnie nadają się na psy rodzinne,
- lubią dzieci,
- są łagodne i mają cierpliwość do ludzkich pociech,
- nie są zbytnio chorowite,
- ich pielęgnacja nie jest skomplikowana,
- były znane już w średniowiecznej Anglii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz