Choroba Rubartha

Choroba Rubartha jest zakaźną chorobą wirusową, wywoływaną przez adenowirus psów typ 1 (CAV-1), który jest bezotoczkowy oraz niewrażliwy na działanie czynników zewnętrznych. Oznacza to, że w środowisku zewnętrznym może przeżyć nawet kilka miesięcy. Wirus ten najczęściej atakuje wątrobę, nerki, śledzionę oraz płuca.

Zakażenie chorobą Rubartha u psa

Chorobą Rubartha pies może zarazić się od zakażonego czworonoga oraz bezobjawowego nosiciela. Wirus znajduje się w ślinie, moczu i kale. 

Do zakażenia może dojść drogą pokarmową lub kropelkową. Początkowo wirus mnoży się w węzłach chłonnych i migdałkach. Następnie, wraz z krwią, dostaje się do komórek wątroby i śródbłonka naczyń krwionośnych.

Objawy zarażeniem się chorobą Rubartha 

Objawy choroby Rubartha dzielą się na cztery postaci:

1. Postać oczna – objawia się obrzękiem rogówki, jej zmętnieniem, zapaleniem błony naczyniowej oka oraz tzw. „niebieskim okiem” (oko staje się szaro-niebieskie).
2. Postać przewlekła – występuje długotrwała lub łagodna infekcja (w zależności od stadium choroby), zwłóknienie wątroby oraz przewlekłe zapalenie wątroby. Najczęściej występuje u czworonogów z obniżoną odpornością.
3. Postać ostra – trwa 5-7 dni – objawia się gorączką, wymiotami, biegunką, bólem brzucha, zapaleniem migdałków, kaszlem, powiększeniem węzłów chłonnych, zapaleniem gardła, krwawymi wylewami oraz wybroczynami. Oprócz uszkodzenia wątroby, występują również różne stopnie znerwicowania. Postać ostra może być śmiertelna – według statystyk umiera aż połowa chorych czworonogów. Jeśli jednak zostanie odpowiednio wcześnie wykryta, pupil ma duże szanse na przeżycie.
4. Postać nadostra – może pojawić się gorączka i bóle brzucha, ale pies niestety umiera. Postać ta występuje u czworonogów młodych, jeszcze nie szczepionych. Według badań, 100 proc. chorych zwierząt umiera.

W każdej postaci może wystąpić również problem z krzepnięciem krwi.

Rozpoznanie choroby Rubartha u psa

Chorobę tę można podejrzewać u każdego młodego psa, który nie był jeszcze szczepiony. Zazwyczaj pojawiają się bóle brzucha, zaburzenie łaknienia, apatia, wysoka gorączka i złe samopoczucie. Weterynarz może również zlecić wykonanie badań krwi oraz moczu, dzięki którym istnieje możliwość postawienia odpowiedniej diagnozy.

Leczenie choroby

Leczenie choroby Rubartha polega na łagodzeniu wszelkich objawów, zapobieganiu innym infekcjom, które mogłyby obciążyć układ odpornościowy czworonoga oraz próbie zregenerowania zakażonych narządów. Bardzo ważne jest również, by zapewnić pupilowi stały dostęp do czystej wody, podawać antybiotyków, leków osłonowych, przeciwbólowych, przeciwwymiotnych oraz takim, które zastopują biegunkę. 

Jeśli u pieska występuje również zaburzenie krzepnięcia krwi, niezbędne jest przetoczenie osocza krwi.

Jak zapobiec pojawieniu się choroby Rubartha u psa

By nie dopuścić do zachorowania, należy regularnie szczepić psa. Pierwszy zastrzyk powinien być wykonany w 8 do 10 tygodnia życia szczeniaka, a następne 3 do 4 tygodni później. Najczęściej szczepionki są złożone, tzn. zapobiegają również innym chorobom zakaźnym.