Zadławienie u psa

Dużo mówi się o pierwszej pomocy w przypadku ludzi. A co z psami? Niestety, nasza wiedza w tym zakresie jest zwykle bardzo ograniczona, a przecież szybka reakcja może uratować życie naszemu pupilowi. I na odwrót – brak wiedzy, jak mu pomóc, może mieć opłakane skutki. Jedną z sytuacji, z jaką możemy mieć do czynienia na co dzień, jest zadławienie.

Objawy zadławienia u psa

Kawałek kości, fragment zabawki, niewielkich rozmiarów przysmak – coś, co na pierwszy rzut oka wygląda dość niepozornie, może zagrozić zdrowiu i życiu psa. Wystarczy, że przedostanie się do przełyku i tam utknie. Pies nagle zaczyna kaszleć i charczeć, pojawiają się odruchy wymiotne, powtarza się odruch połykania, który jednak nie przynosi efektu. Mogą wystąpić problemy z oddychaniem. Pies jest wyraźnie przestraszony. To objawy zadławienia. Jak mu pomóc?

Jak pomóc dławiącemu się psu?

W pierwszej kolejności należy szeroko otworzyć pysk psa, aby sprawdzić, czy widać przedmiot, który stał się sprawcą całej sytuacji. Jeśli jest to możliwe, warto poprosić o pomoc drugą osobę. Jedna osoba wówczas trzyma szczęki czworonoga, a druga – przytrzymuje jego język i dokładnie przygląda się, czy coś znajduje się w gardle. Jeśli tak – próbujemy wyciągnąć ciało obce.

Usunięcie obiektu może być trudne, jeśli przedostał się on do przełyku. Trzeba wówczas podjąć kolejne kroki. Kilkakrotnie klepiemy psa dłonią między łopatkami. Zachowajmy jednak ostrożność w przypadku drobnych ras, aby nie uszkodzić żeber i kręgosłupa. W dalszym ciągu nie ma efektów? Przystępujemy do dalszego działania. Małego psa chwytamy za tylne łapy i unosimy do góry, tak aby zwisał głową w dół, i lekko potrząsamy. Dużego, ciężkiego psa chwytamy w okolicach pachwin i unosimy do góry jedynie jego tył i potrząsamy – ważne jest to, żeby jego łeb znajdował się niżej niż reszta ciała.

Jeśli pies w dalszym ciągu się dławi, konieczne jest udanie się do najbliższej kliniki weterynaryjnej. Metodą polecaną w ostateczności jest chwyt Heimlicha. Dlaczego w ostateczności? Bo może prowadzić np. do uszkodzenia żeber. W takiej sytuacji warto jednak zastanowić się i rozważyć możliwe warianty sytuacji – czasem „lepszym” rozwiązaniem jest złamanie żebra niż zaniechanie działań, czego skutkiem będzie śmierć pupila. Jak wykonać chwyt?

U dużych ras: stajemy za psem, obejmujemy dłońmi brzuch, tak aby dłoń ułożona bezpośrednio na ciele zaciśnięta była w pięść, a druga, rozłożona, spoczywała na niej, i kilkakrotnie uciskamy. Małego psa podnosimy, trzymamy tak, aby grzbietem był skierowany do nas (głową do góry), pochylamy się do przodu razem z psem i kilkakrotnie naciskamy jego brzuch. W przypadku bardzo małych psów nasza dłoń może być za duża w stosunku do brzucha czworonoga, wówczas posługujemy się palcami.