Po czym poznać, że pies ma pasożyty?

Pasożyty wewnętrzne należą do jednych z najbardziej podstępnych psich wrogów. Ich inwazja może bowiem długo nie dawać żadnych objawów. Aby w porę odkryć, że nasz czworonóg ma robaki, powinniśmy zwracać uwagę nawet na bardzo niespecyficzne symptomy. Po czym poznać, że pies ma pasożyty? Co robić, jeśli zwierzak padł ofiarą endopasożytów?

Jak pies może zarazić się pasożytami?

Trudno znaleźć środowisko, które byłoby zupełnie wolne od pasożytów. Jaja i larwy robaków są szeroko rozpowszechnione w otoczeniu. Psiak może więc się nimi zarazić nawet podczas zwykłego spaceru. Najczęściej robaki trafiają do organizmu czworonogów drogą pokarmową. Zwierzaki mogą spożyć żywicieli pośrednich endopasożytów. W ten sposób dochodzi m.in. do zarażenia tasiemcem psim », którego wektorami są pchły i wszoły. Robaki mogą znajdować się również w surowym mięsie (np. przeżuwaczy lub małych ssaków, na które polują niektóre czworonogi). Inwazyjne postacie pasożytów występują w wodzie, wilgotnej glebie i odchodach zwierzaków. Czasami jaja robaków przypadkowo przynosimy do domu na butach. Niektóre pasożyty (np. tęgoryjec psi ») potrafią też przenikać przez skórę. Warto ponadto zdawać sobie sprawę z zagrożenia, jakie stanowi robaczyca u ciężarnej lub karmiącej suczki dla jej potomstwa. Szczenięta mogą zarazić się pasożytami drogą laktogenną (poprzez mleko matki) lub śródmaciczną.

↓ TABLETKI NA ODROBACZANIE PSA ↓

Objawy inwazji pasożytów u psa

O ile inwazja pasożytów zewnętrznych (np. pcheł) u psiaków jest zwykle dość łatwa do rozpoznania, żyjące w ukryciu endopasożyty długo nie pozwalają natrafić na swój trop. Przebieg inwazji robaków uzależniony jest przede wszystkim od wieku i ogólnego stanu zdrowia zarażonego zwierzaka. Z reguły robaczyca jest najbardziej niebezpieczna dla szczeniąt i przewlekle chorych psów. U nich objawy choroby są na ogół najsilniej wyrażone. Z kolei u dorosłych czworonogów w dobrej ogólnej kondycji pojawiają się zazwyczaj tylko mało charakterystyczne symptomy, które łatwo przeoczyć.

Pasożyty u psa sieją spustoszenie w całym organizmie. Właśnie dlatego sygnały ich inwazji są bardzo zróżnicowane. Zwierzak zaatakowany przez endopasożyty może stać się apatyczny i osowiały, stracić całą energię i chęć do radosnych zabaw. Robaki, bytujące w psich jelitach, często powodują zaburzenia w funkcjonowaniu przewodu pokarmowego. Charakterystyczne dla ich inwazji są zatem przewlekłe biegunki lub wymioty. Czworonóg może też zacząć tracić na wadze w wyniku zmniejszonego apetytu lub przeciwnie – pomimo zwiększonego łaknienia. Endopasożyty pozbawiają czworonogi części ważnych substancji oraz powodują zaburzenia wchłaniania. Niedobory pokarmowe niejednokrotnie odbijają się na psim wyglądzie. Sierść zwierzaków staje się matowa lub łamliwa. Toksyny wydzielane przez robaki wywołują ponadto zaburzenia neurologiczne, np. imitujące napady padaczkowe. Robaki u psa nierzadko powodują także świąd w okolicach odbytu, z którym czworonogi próbują sobie poradzić, pocierając zadem o podłoże (tzw. saneczkowanie). U młodych zwierzaków robaki mogą doprowadzić do zahamowania wzrostu i problemów rozwojowych. Konsekwencją ich obecności u dorosłych czworonogów bywają z kolei problemy alergiczne oraz osłabienie układu odpornościowego.

Zdarza się, że symptomy występujące u naszego pupila są ściśle powiązane z rodzajem pasożyta, którego padł ofiarą. Objawem glistnicy mogą być np. trudności z oddychaniem i kaszel. Typowa dla inwazji tęgoryjców i włosogłówek jest natomiast krwawa biegunka. Zaburzenia równowagi często towarzyszą tasiemczycy. Niekiedy pasożyty można też zauważyć w odchodach lub na futrze zwierzaka. Jeśli zaobserwujemy białe nitki, niewykluczone, że mamy do czynienia z glistami. Fragmenty tasiemców zazwyczaj przypominają ziarnka ryżu lub nasiona dyni.

Każde podejrzenie robaczycy u psa wymaga konsultacji lekarskiej. Zwykle dopiero specjalistyczne badania mogą ostatecznie potwierdzić inwazję. Są one także niezbędne do określenia, z jakim pasożytem zmaga się nasz ulubieniec.

Kiedy należy odrobaczyć psa?

Każdy czworonóg powinien być regularnie odrobaczany. Tylko w ten sposób można bowiem ustrzec pupila przed groźnymi powikłaniami robaczycy. Środki przeciwpasożytnicze dla psa należy aplikować zwierzakom przynajmniej raz na kwartał. Trzeba pamiętać ponadto o odrobaczaniu czworonogów na tydzień przed planowanymi szczepieniami. Preparat zwalczający robaki warto podać każdej suczce jeszcze przed planowanym kryciem. Szczególnej ochrony przed pasożytami potrzebują szczenięta. Pierwsze odrobaczanie należy u nich przeprowadzić w 2. tygodniu życia, a kolejne – w 4. tygodniu, 6.-8. tygodniu i 3. miesiącu życia. Środki antypasożytnicze dostępne są najczęściej w formie tabletek, past lub zawiesin. Ich dawkę zawsze należy precyzyjnie dobrać do wagi czworonoga.

Leczenie silnej inwazji pasożytniczej znacznie różni się od działań profilaktycznych. W takiej sytuacji, zamiast sięgać po specyfiki o szerokim spektrum działania, trzeba zastosować środki działające swoiście – na pasożyta, który zaatakował naszego pupila. Dodatkowo wszystkie zasady terapii musi ustalić lekarz weterynarii. Dzięki temu czas leczenia ulegnie znacznemu skróceniu, a co za tym idzie – nasz czworonożny podopieczny uniknie wielu nieprzyjemnych dolegliwości.

↓ PREPARATY PRZECIWPASOŻYTNICZE DLA PSA ↓

piątek, 4 stycznia 2019